تئوري نقش‌گيري:
مطابق با نظريه سلمن (1980) تيس و سلمن (1989) كودكان به تدريج كه توانايي تميز ديدگاه‌خودشان از ديدگاه ديگران را پيدا مي‌كنند به درك بهتري از خودشان و ديگران نائل مي‌آيند.سلمن معتقد است كه براي شناسايي فرد ديگر، شخص بايستي بتواند خود را به جاي او بگذارد وافكار، احساسات، انگيزه‌ها و نيتها و به طور خلاصه عوامل دروني كه مؤثر بر رفتارش هستند رابشناسد. اگر كودك چنين توانايي مهمي را كه مهارت نقش‌گيري ناميده مي‌شود، بدست نياوردتنها اين گزينه را خواهد داشت كه او را بر حسب اسنادهاي بيروني مثل ظاهر او، فعاليتهايش و يادارايي‌هايش توصيف نمايد.
سلمن رشد مهارت نقش‌گيري را به اين ترتيب ذكر مي‌كند: 1 ـ ديدگاه نامتمايز يا خودمحورانه‌كه از حد 3 سالگي تا 6 سالگي است. 2 ـ نقش‌گيري اطلاعاتي ـ اجتماعي كه از حد 6 تا 8 سالگي‌را بر در مي‌گيرد. 3 ـ نقش‌گيري خود انعكاسي كه از حدود 8 تا 10 سالگي است. 4 ـ نقش‌گيري‌متقابل حدود 10 تا 12 سالگي و نقش‌گيري اجتماعي كه از 12 تا 15 سالگي است.
2 مگابایت دانلود
منبع : edpsi.net